Burgemeester C.J.M. (Kees) de Bruin, Papendrecht
paap

Postzegel

Weblog

afscheid van Majola Boogmans - 10-7-2015

Majola Boogmans was vanaf maart 2010 in dienst bij de gemeente Papendrecht, aanvankelijk als afdelingshoofd bestuur en Organisatie en de laatste 1,5 jaar als waarnemend gemeente-secretaris. Deze vrijdag, 10 juli, namen wij afscheid van haar vanwege het aanvaarden van een baan elders en zetten haar terecht in het zonnetje:

 

" Dames en heren, geachte aanwezigen, op de eerste plaats hartelijk welkom allemaal. Fijn dat u op onze uitnodiging bent ingegaan om vanmiddag met elkaar afscheid te nemen van ‘onze Majola’.

Jou, Majola, heb ik al eerder welkom geheten, maar dat doe ik bij deze nogmaals, bij aanvang van dit min of meer officiële moment van toespraak en afscheid nemen.

Beste mensen, het is u allemaal bekend: na vijf jaar Papendrecht verlaat Majola Boogmans onze gemeente om het hogerop te zoeken: om op directieniveau aan de slag te gaan bij de sector stadsontwikkeling van de gemeente ’s-Hertogenbosch. Je weet als geen ander, Majola,  dat de omgeving waarin je terecht komt een zeer turbulente is, vol uitdagingen, waar je ook  aan de slag gaat en al werkende weg zelf inhoud en inkleuring kunt en, jou kennende, zult geven aan de functie. 

Met de nieuwe functie wil ik je uiteraard vandaag natuurlijk allereerst nogmaals van harte feliciteren en je alle succes toe wensen. Maar ik doe dat, eerlijk gezegd, wel met enige pijn, of beter nog met veel pijn in het hart. Ik ga een poging wagen te vertellen waarom:

Jij startte je carrière binnen het openbaar bestuur in Boxtel, als juridisch beleidsmedewerker en  was onder meer stafmedewerker van de politie in dezelfde gemeente. Je werkte vervolgens als adviesmedewerker voor de Raad voor het Binnenlands Bestuur, was projectleider 150 jaar grondwet en hield je bezig met bestuurskundig advies. Het domein Veiligheid, het Openbaar Bestuur, maar ook Ontwikkeling werd een rode draad in je loopbaan. In augustus ‘99 maakte je als hoofd projectmanagement voor Dordrecht je entree in de Drechtsteden om later, in maart 2010, hoofd B & O en loco-secretaris van de gemeente Papendrecht te worden. Ook een hele uitdaging en de rol waarin wij, en laat ik voor mezelf spreken, ik kennis met je maakte en samen mocht werken. Een samenwerking waarin de contacten wel regelmatig waren, maar wederzijds ook niet veel voldoening gaf. Dat lag gelukkig niet zozeer aan ons, maar meer aan de ambtelijk/bestuurlijke context waarin we werkten en het gebrek aan ruimte die jij van het ambtelijk ‘opperhoofd’ kreeg.

In die functie was je in de eerste plaats binnen de afdeling, bij de leidinggevenden en collegeleden individueel in beeld. Je kwam en zag, de noodzaak, en bent meteen aan de slag gegaan te werken aan binding in het Managementteam door te werken aan integraliteit, samenwerking en vertrouwen. Ook werd er nagedacht over taakverdeling op het hoogste niveau en een opener relatie met het college. Dat kreeg ook zijn weergave in verschillende documenten; documenten die keurig bewaard zijn.

Echter vanaf 1 januari 2014 kwam je ineens te werken als waarnemend gemeentesecretaris. Je was daarop niet echt voorbereid en nog minder voldoende ingewerkt, je moest van ver komen in een complexe context met wellicht ook her en der de nodige vraagtekens in de zin van; gaat haar dat wel goed af ?

Om het in deze weken van Tour de France en wielerkoorts maar eens zo te zeggen: je begon aan een Tour met een onbekend aantal etappes, etappes die bovendien vooraf onvoldoende verkend waren, gaandeweg konden veranderen, etappes die ieder op zich afwisselend bestonden uit een grote variatie van onder andere rechte stukken, verrassend bochtenwerk, kasseien, wind mee, wind tegen, zijwind, colletjes van verschillende categoriën, en niet te vergeten vals plat. Je was een mogelijke Tour- dan wel etappefavoriet, knecht, ploegleider, verzorger en bezemwagen tegelijkertijd.

Maar berg etappe of niet, je pakte op en aan. Niet alleen werd je werkterrein anders, breder, ook mochten vanaf dat moment meer collega’s, het bestuur, de buurgemeenten en andere relaties kennismaken met het fenomeen Majola Boogmans. 

Een fenomeen dat door naaste medewerkers op het bord in je werkkamer is getypeerd met de termen als daadkrachtig, ambitieus, humor, verantwoordelijkheidsgevoel en warmhartig. Ik sluit me van harte bij deze typeringen aan en kan er moeiteloos nog een reeks aan toevoegen. Zoals: enthousiast, vernieuwend, motiverend, ondernemend, respectvol, coachend, open, stimulerend. Een grote mate van veelzijdigheid terwijl je toch jezelf bleef én verder ontwikkelde. Ik heb je in die laatste anderhalf jaar met veel waardering, maar ook met veel genoegen, zien groeien in je rol. Je kreeg er zienderogen ook steeds meer lol in.

Op bovengenoemde manier opgesomd lijkt het haast een lijstje wensen uit een personeelsadvertentie. Maar bij jou Majola, bleef het niet bij theorie, bleef - en blijft - het niet bij woorden, maar krijgen zulke begrippen vanzelfsprekend inhoud. Niet alleen verbaal uiten dat je deur open staat, maar echt met plezier mensen opzoeken, een kop koffie drinken en luisteren naar wat ze kwijt willen door alle lagen en locaties van de organisatie heen. Met authentieke interesse in de mens achter de medewerker.

Een van je bekende uitspraken is: ‘niemand hoeft me iets te vertellen, maar met wat ik niet weet, kan ik geen rekening houden’. Wat voor jou tegelijkertijd als vanzelfsprekend betekent, dat waar het maar enigszins mogelijk is je wèl rekening houdt, met wat je wèl weet.

Met Majola in de buurt is het ook nooit saai. De lunchmomenten waren ook altijd een bijzonder genoegen. Je weet ook nooit waar het over zal gaan. Soms komen allerlei dichters en schrijvers langs, maar ook complete diners zijn besproken, passend gedrag en juiste etiquette bij bijzondere gelegenheden. Altijd met bijzondere invalshoeken.

‘Regie op je eigen loopbaan nemen’;        ‘verantwoordelijkheid en ruimte geven’.     Ook dat zijn voorbeelden van veel gehoorde kreten die lang niet overal worden omgezet in daden. Maar wij hebben kunnen zien dat je collega’s en collegeleden in de richting kreeg, waarin ze zich extra vertrouwen eigen maakten en zich wisten te ontwikkelen op een manier die bij hen past. Waarbij ze hun kwaliteiten en talenten benutten en meer en meer initiatieven ontplooien.

Je gaf daadwerkelijk ruimte aan zulke initiatieven, bijvoorbeeld om met nieuwsbrief ‘Infopeller’ de interne communicatie te versterken. Om de eindejaarsbijeenkomst voor het personeel en de traditionele barbecue ter afsluiting van het seizoen, anders in te vullen; om werkprocessen slimmer en anders in te richten. In de richting van en de relatie met het college ging het niet meer om de punten en komma’s, ambtelijk scoren en de hantering van het infuus, maar om vlotte en tegelijkertijd zorgvuldige besluitvorming en vervolgens evenzo vlotte uitvoering van plannen en ondertekening van stukken. Je zette je ook in om collegiaal bestuur niet alleen een woord te laten, maar om dat ook daadwerkelijk inhoud en betekenis te geven.

In de regio werd je al net zo vlot als volwaardige en gewaardeerde vertegenwoordiger van Papendrecht gezien, waarmee je een belangrijke bijdrage leverde het beeld van Papendrecht in de regio een positieve impuls te geven, zonder overigens je kritische houding onder stoelen of banken te steken en er op te blijven wijzen dat er ook een wereld buiten de regio bestaat, waar eveneens  interessante ideeën, initiatieven en resultaten bestaan en behaald worden, die het waard zijn om je aan te spiegelen. 

Naast dat alles waren in het gemeentehuis op z’n tijd mooie anekdotes te horen die andere accenten toevoegen aan het beeld van het fenomeen Boogmans. Je voorkeur voor loempia’s-zonder-satésaus (maakt dik)-maar-met-sambal werd alom bekend en ook de bijzondere kleur van je auto kan bijna niemand ontgaan. Daarnaast bijvoorbeeld het verhaal over een gesprek waarbij je letterlijk van je stoel viel. Je gesprekspartner was of zo overdonderd - of juist zo relaxed - dat het niet direct in hem opkwam, terwijl jij achterover lag te spartelen, je een handje te helpen maar eerst eens rustig informeerde of alles goed was; gelukkig kwam het inderdaad allemaal goed. Net als bij een andere val, niet van je stoel, maar van je paard.

Gelukkig weerhoudt ook zo’n akkefietje jou er vervolgens niet van bijna wekelijks met veel plezier paard te rijden. En als het over paardrijden gaat ervaren we altijd met hoeveel passie en enthousiasme je vertelt over het plezier dat je daaraan beleeft, veelal in een of andere combinatie samen met je dochter Britt. In alle opzichten is het natuurlijk heerlijk om dat samen met je kind te kunnen delen. Je haalt er veel energie uit en kunt vervolgens de hele wereld weer aan.

Majola, met de eigenschappen en momenten die ik hier slechts kan aanstippen, doen we jouw veelzijdigheid tekort. Maar je hebt onmiskenbaar gezorgd voor een frisse wind en bijgedragen aan een andere sfeer, andere verhoudingen, aan vertrouwen, nieuwe verbindingen, vernieuwende, verbeterde werkwijzen en  niet in de laatste plaats: plezier en resultaten. Dit is nog meer een prestatie van formaat  wetende dat jij ook privé een heel bijzondere tijd hebt doorgemaakt. Menig mens zou het bijltje er bij neer hebben gegooid, op een lagere versnelling overgeschakeld hebben, maar jij (Majola) bent met ongebreidelde energie doorgegaan. Dat zijn afzonderlijke etappes met diverse colletjes en uiteindelijk een van de eerste categorie. Het in een dergelijke situatie zoeken naar de balans tussen werk en privé is een veeleisend proces. Maar koersvast ben je door gegaan en heb je gedaan wat gedaan moest worden. Petje af !!!!

Zo heb je in Papendrecht in een belangrijke fase van interne verandering en ontwikkeling, opgepakt wat van je gevraagd werd, maar waar je niet op voorbereid was. Je bent er voor gegaan en hebt dat met verve gedaan. Loyaal aan collega’s, loyaal aan het bestuur. Je bent daarin zelf ook enorm gegroeid en geeft in je ontslagbrief aan dat je waardeert dat je bij de gemeente Papendrecht deze ervaring hebt mogen opdoen. Het zou, mijns inziens, voor Papendrecht goed geweest zijn als je nog wat langer en full-swing in de functie van gemeentesecretaris die ervaring verder had kunnen uitbouwen én toepassen. Niet alleen is loyaliteit is een wederzijds begrip, het verstrijken van tijd en daarmee voortbestaan van onduidelijkheid omtrent positie en toekomst vroeg ook bezinning. Als ervaren renner heb je niet afgewacht wat de koersdirectie ging doen, maar heb je je eigen koers uitgestippeld.

Immers, Majola, jouw motto luidt: leven is veranderen, veranderen  is loslaten, loslaten is vrij zijn. Toen die mooie functie met veel potentie in ’s Hertogenbosch op je pad verscheen, heb je niet geaarzeld en heb je besloten van rennersploeg te veranderen. Een ploeg die jou weer nieuwe uitdagingen biedt, nieuwe dingen zal doen ervaren en waarin je opnieuw waardering kunt oogsten.

Dat betekent dat na zestien jaar Drechtsteden en vijf jaar Papendrecht de tijd is aangebroken voor iets anders. Je gaat Papendrecht loslaten, maar gebruikt jouw ervaringen met ons, ongetwijfeld bij het vervolg van je carrière. Ook wij gaan jou loslaten. Zoals ik zojuist al vertelde met pijn in het hart, maar we kijken met veel respect, waardering, dankbaarheid en plezier terug op wat jij aan Papendrecht, en ieder van ons hebt gegeven en bijgedragen!

Ik mag je aanstonds namens Papendrecht een cadeau overhandigen, waarvan ik hoop dat het bij je in de smaak zal vallen en een mooi plekje in huis zal krijgen.

Daarnaast doe ik daar op persoonlijke titel nog iets symbolisch bij. Om in wielertermen te blijven:

vorig weekend was het de Grand Départ in Utrecht, dat zal niemand ontgaan zijn; vandaag is het een Grand Départ in Papendrecht, dat zal Papendrecht niet ontgaan;

Ik gaf het al aan, vele etappes heb je glorieus gereden; de gele trui zat er niet in. Het waren veelal berg etappes: berg op, berg af, en dan gelijk weer opnieuw berg op.  Dat vraagt iedere keer opnieuw energie verzamelen, richten en doorzetten, maar ook al je tactische en strategische talenten aanwenden en optimistisch doorgaan.

Daar ligt onder andere jou kracht, dat is het petje dat jou past.

en geef ik jou bij deze ! "

(Bolletjes Petje op !!)

 

 

Terug