De originele kastanjeboom bij het Achterhuis, waar Anne Frank met familie en vrienden ondergedoken zat, is reeds een aantal jaren geleden door ziekte geveld. Bijtijds zijn er stekjes genomen en één daarvan aangekocht door de Anne Frankschool Papendrecht. Deze is een aantal jaren in professionele omgeving opgekweekt en was rijp om geplant te worden. Mij was gevraagd de boom te onthullen en een toespraakje te houden:

" Meisjes en jongens, vaders en moeders, opa’s en oma’s en overige aanwezigen,

Fijn dat ik een uitnodiging mocht ontvangen om aanwezig te zijn bij een bijzondere gebeurtenis op jullie school. Een gebeurtenis die alles te maken heeft met respect en vrijheid en daarmee uitstekend aansluit bij waar de Anne Frankschool voor staat.

Want als ik hier kom, merk ik al snel dat de goede beoordeling die de ouders in de enquête naar hun tevredenheid gaven, geen toeval is. Ik heb me laten vertellen dat jullie op 1 oktober vorig jaar precies 178 leerlingen hadden. Leerlingen met heel uiteenlopende achtergronden, wat zorgt voor een mooie mix van ouders, leerkrachten  en leerlingen die elkaar hier treffen. Met eigen ogen kan ik zien dat die leerlingen plezier hebben, zich veilig voelen en zich in een fijne omgeving met respect voor elkaar op de toekomst voorbereiden.

Ouders weten dat hun kinderen in vertrouwde handen zijn en zien hen met vreugde groeien naar zelfstandigheid. Soms al vanaf de peuterspeelzaal van WASKO, de Kinderopvang en de voor- en vroegschoolse educatie.

Het lerarenkorps en de andere onderdelen van de organisatie zetten zich enthousiast, saamhorig en betrokken in voor de school en de leerlingen, werken met toewijding aan hun lessen, aan zaken als positief gedrag en staan open voor contacten met ouders en met de omgeving.

Niet alleen jullie mogen hier met recht trots op zijn, ook als gemeente zijn we er trots op dat de school deel uitmaakt van Papendrecht en op haar eigen wijze werkt aan haar idealen.

Daarom speel ik zo dadelijk ook graag een rol bij de onthulling van het bordje bij de bijzondere boom waarover Ine Aantjes net vertelde. Er is de afgelopen jaren veel moeite gedaan om het zover te krijgen. Voor al die inspanningen wil ik de betrokkenen dank zeggen. Daarnaast hoop ik dat hun inzet symbool staat voor de manier waarop we met de boom en met elkaar omgaan: met zorg, aandacht en respect.

Op die manier krijgt de boom de gelegenheid uit te groeien tot een prachtig volgroeid en sterk exemplaar waar de school en omgeving lang plezier aan beleven. Tegelijkertijd kan de boom ons zo blijven herinneren aan de hoop en kracht die Anne Frank putte uit het zicht op de ‘moederboom’.
In de jaren waarin Anne Frank haar dagboek bijhield en schreef over de angstige momenten die ze beleefde, over positieve maar ook negatieve gevoelens voor de mensen om haar heen waarmee ze nauw samenleefde, was het enige stukje natuur dat ze uit haar moeilijke situatie kon zien de top van de boom. Dat uitzicht gaf haar mede de moed haar belevenissen bij te houden, zodat wij daarover konden lezen èn daarvan konden leren.

Laat die wetenschap ons blijven inspireren om ons in te blijven zetten voor een steeds iets mooiere wereld en een mooie toekomst voor onze kinderen."