" Beste Mady,

Dames en heren, vader en moeder, kinderen, familie, vrienden, collega korfballers en betrokkenen,

Vanavond zijn we hier bijeen ter gelegenheid van jouw de afscheidsreceptie, Mady, en uiteraard spreek ik natuurlijk graag van mijn kant namens de gemeente Papendrecht waarderende woorden bij het afscheid van een icoon van het Nederlandse korfbal, want dat ben je. Zeer gemeende woorden, want PKC is en blijft met alle mensen die de vereniging vormen een waardevolle en waardige ambassadeur voor Papendrecht en jij Mady bent en was daarbij gedurende zeer vele jaren een het aansprekend boegbeeld. 

Ik heb overigens begrepen dat het ook anders had kunnen lopen als namelijk de pogingen om Mady als jong meisje – ondanks de korfbalachtergrond van beide ouders - aan het hockeyen te krijgen, succesvol waren geweest. We weten natuurlijk niet of je daarin per ongeluk, ook niet, met allerlei prijzen op verschillende podia had gestaan. Dat laten we even aan het ongewisse en de fantasie over.

Maar zeker is in ieder geval dat je met je keuze voor korfbal een indrukwekkende en buitengewoon verdienstelijke erelijst hebt opgebouwd. In de media zijn de overzichten er al bij gehaald en mooie samenvattingen van je carrière te lezen en te zien, maar ik wil toch nog eens onderstrepen dat met een veelvoud van het Nederlands Kampioenschap, diverse keren Europees kampioenschap en Wereldkampioenschappen, Europacup’s en de World Games, met meerdere keren verschillende titels als verkiezing tot speelster van het jaar, beste speelster van de zaalfinale, en nog veel meer, het een meer dan indrukwekkende lijst is. Wat ik interessant vind, is dat in al die jaren dat jij je als sterspeelster bij het korfbal manifesteerde, er zich ook veel veranderingen in en rondom korfbal voltrokken, waarmee de sport steeds meer richting professionaliteit is gegroeid. Zo wees jij zelf bijvoorbeeld op de trainingsintensiteit en het verdwijnen van de rieten mand.

Tijdens vele eerdere bezoeken aan PKC heb ik vanuit eigen waarneming ervaren dat het een van die typische verenigingen is, die prestaties perfect met plezier en gezelligheid weet te combineren. Ik kwam dan ook bijvoorbeeld in februari 2010 graag naar de club om tijdens de officiële receptie rondom het 75-jarig jubileum een Koninklijke Erepenning te overhandigen. Met vele sportieve successen, een uitstekende organisatie en zoals gezegd een fijne sfeer is PKC een voorbeeld voor andere verenigingen. Een vereniging waarop Papendrecht trots is. Want naast de top wordt er ook volop gesport op recreatief niveau, door jong en oud, ervaren en onervaren, met en zonder beperking.  Sport is de bindende factor die zorgt voor een mix van enthousiasme en plezier, emoties en vriendschappen, teleurstellingen maar natuurlijk ook sportieve successen.

Ik heb zo’n vermoeden dat die combinatie jouw hart langzaam groen-wit wist te kleuren, want in periodes waarin collega’s overstapten naar andere clubs bleef jij de Papendrechtse Korfbal Club trouw.

Je ziet graag uitdagingen. Als mensen zeggen dat iets niet kan, wil je laten zien: ‘dat het dus wel kan’. Zo speelde je in 2003 tot de finale in Ahoy door, terwijl je zwanger was en deed je vrij kort na bevallingen mee aan EK’s. Naast deze combinatie van korfballen en opvoeden, moest er natuurlijk ook nog gewerkt worden. Je vertelde: ‘Als mensen me zien op hoge hakken en met gelakte nagels, vermoeden ze niet dat ik aan topsport doe. Ze denken eerder dat ik geen bal kan vangen.’

Nou, Mady, je hebt laten zien dat het tegendeel waar is. Dat vangen gaat je uitstekend af en nog veel meer. Soms lijkt sport voor de achteloze toeschouwer vaak een fluitje van ’n cent, maar eenmaal zelf aan de beurt blijkt het toch wel wat moelijker en dan zijn er nog gewaagde tegenspelers ook. Veel trainen, nooit denken dat je er al bent, teleurstellingen verwerken, blessures te boven komen, doorzetten, discipline en figuurlijk gesproken met beide benen op de grond blijven staan, zijn volgens mij een aantal vereisten waar je aan moet voldoen en jij ook gedaan hebt. Des te meer bewondering heb ik voor de prestaties die jij hebt geleverd en de wijze waarop jij jouw sport korfbal, jouw vereniging PKC en daarmee ook de gemeente Papendrecht hebt vertegenwoordigd, in de kijker geplaatst en op de kaart gezet.

Ik wil je daar graag een groot compliment voor geven en uiteraard mede namens de gemeente hartelijk danken voor al die jaren dat je als sportvrouw zowel in binnen- als buitenland onze ambassadeur was. In februari mocht ik je tijdens het afgelopen Sportgala de Oeuvreprijs overhandigen voor die geweldig succesvolle sportcarrière die je neergezet hebt. Vandaag/vanavond mag ik als concrete uiting en blijk van waardering voor jouw prestaties en verdiensten, jou namens gemeente en gemeentebestuur de ‘Zilveren Erespeld van de gemeente Papendrecht’ uitreiken. Niet zomaar een speldje, maar een serieus en zeker niet het geringste onderdeel van ons decoratiestelsel. Dat blijkt onder andere uit de vormgeving van de speld die gebaseerd is op een van de schakels van de ambtsketen die ik nu om heb. Deze Erespeld van de gemeente kennen we alleen toe aan personen, die zich bijzonder verdienstelijk hebben gemaakt ten behoeve van de lokale samenleving; kennen we alleen toe aan inwoners van Papendrecht. Helaas, als inwoonster van een andere gemeente kom je daar volgens de regels van het spel niet voor in aanmerking. We hebben echter geconstateerd dat jij zoveel en zo langdurig in Papendrecht actief geweest bent, dat we je kunnen beschouwen als ware je hier woonachtig en hebben aldus voor jou, in afwijking van, een uitzondering gemaakt; dat onderstreept nog eens de waardering van Papendrecht voor jouw prestaties en verdiensten!

Graag wil ik je vragen naar voren te komen zodat ik je de speld met bijbehorende oorkonde kan uitreiken. (en bloemen in de Papendrechtse kleuren). "