Deze middag bezocht ik een studiebijeenkomst te Haarlem georganiseerd door het Nederlands Genootschap van Burgemeesters en de Vereniging van Nederlandse Gemeenten met als onderwerp: de wet tijdelijk Huisverbod.

Deze wet ligt inmiddels bij de Eerste Kamer en beoogt de burgemeester meer bevoegdheden te geven om op te treden bij dreigende situaties in huiselijke kring. Huiselijk geweld is een onderwerp dat veel aandacht heeft en verdient. Vaak komt dit pas in een (te) laat stadium naar buiten en is het menselijk leed aan beide zijden groot.

Deze wet is bedoeld om in een eerder stadium te kunnen op treden, niet als boeman, maar bij signalering van huiselijke problemen met als indicatie een dreigende situatie die kan uitlopen op gewelddadigheden, omstandigheden te scheppen die de geweldsdreiging doen afnemen èn tegelijkertijd een uitweg te zoeken uit de voorkomende problemen. Dat vraagt de nodige zorgvuldigheid, maar ook, wanneer een dergelijke situatie geconstateerd wordt, het adequaat organiseren van hulp door diverse instanties, die allen hun eigen dynamiek hebben. Een nieuwe taak en verantwoordelijkheid, geen gemakkelijke, maar wel een die de moeite waard is.